حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین جهان را در شوک فرو برده است. جو بایدن رئیس جمهور آمریکا مهم‌ترین سیاست‌مداری است که جهان واکنش او به این تجاوز را زیر نظر گرفته است.

 تجاوز روسیه به اوکراین آزمونی دشوار برای رهبری جو بایدن به شمار می‌رود. مردی که همین حالا هم چندان محبوب نیست حالا باید در مقابله با چالشی پیش‌بینی ناپذیر مهارت‌های خود برای رهبری جهان غرب را به نمایش بگذارد.
تهاجم رو به گسترش روسیه علیه اوکراین، فصلی جدید و خطرناک را در دوران ریاست جمهور جوبایدن گشوده است. این بحران، بهانه‌ای است برای آزمودن آمال رئیس جمهور تا در سطحی جهانی، به دفاع از دمکراسی بپردازد. بایدن به واسطه این مناقشه تحت فشار است تا در مسیر تلاش دیرینه برای احیای امنیت اروپا تلاش کند.
این شرایط، مسیری کاملاً متفاوت از تصورات بایدن در روز‌هایی است که ریاست جمهوری‌اش را آغاز کرد. وی سال گذشته که به کاخ سفید راه یافت، دو هدف عمده را دنبال می‌کرد: مقابله با نفوذ رو به رشد چین در دنیا، و سرمایه گذاری‌های جدید در کشور، آن هم در شرایطی که آمریکا تلاش می‌کرد برای مقابله با بیماری فراگیر کرونا، روی‌کردی تازه اتخاذ کند.
بایدن از ایجاد روابطی "باثبات و قابل پیش بینی" با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه سخن می‌گفت. توصیف بایدن از این مسأله، ذهن هر کسی را به این سمت سوق می‌داد که تمرکز آمریکا بر چالش‌هایی دشوارتر از روسیه متمرکز خواهد بود.
اکنون بایدن با بحرانی روبه‌رو شده است که شدیدترین مناقشه از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است. گرچه نیرو‌های آمریکایی مستقیماً درگیر جنگ نیستند، این مناقشه آزمونی است برای میزان توانمندی آمریکا و همچنین پایبندی رئیس جمهور به وعده‌های انتخاباتی که گفته بود برای هدایت کشور در عرصه جهانی، کاملاً آماده است.
بایدن در کاخ سفید گفته بود، "ما مقابل زورگویی‌ها ایستاده‌ایم. ما طرفدار آزادی هستیم. ما همین هستیم. "
بایدن تلاش کرد با تهدید به اِعمال تحریم و برملا کردن خدعه‌های روسیه، مسکو را از این تهاجم بازدارد، اما تلاش‌هایش موفق نبود. مقامات آمریکایی معتقدند روسیه قصد دارد دولت دموکراتیک اوکراین را سرنگون و یک دولت دست نشانده را جایگزین آن کند.
این سناریوی تلخ، بایدن را مجبور کرده است تا به سمت برنامه‌های پیچیده برود و روسیه را تحریم اقتصادی کند، تا ثابت شود یک دولت خودکامه که دموکراسی را در همسایگی خود نابود می‌کند، چه خطری دارد.
تیموتی نفتالی، مورخ از دانشگاه نیویوک که درس خوانده حوزه ریاست جمهوری آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی است، می‌گوید، "این جنگی است که می‌تواند سال‌ها ادامه یابد. آینده اروپا به این بستگی دارد که آیا کرملین بهای جنایات جنگی را خواهد پرداخت. اگر پوتین از این مسأله خلاص شود، کشور بعدی کدام است؟ "
بایدن تحریم‌های جدیدی علیه روسیه اعلام کرد. بر اساس این تحریم‌ها، دارایی‌های روسیه در کشور‌های غربی مسدود شده و دسترسی مسکو به فن‌آوری‌های مهم نظیر واردات مواد نیمه هادی، محدود خواهد شد.
بایدن گفت، "ما این تحریم‌ها را به گونه‌ای طراحی کرده‌ایم که بیشترین تأثیر‌ها را در درازمدت بر روسیه داشته، تبعات آن برای آمریکا و متحدانش به حداقل برسد. "
اما تأثیر آن بر خودِ بایدن و حزبش چه خواهد بود؟

این مناقشه، بردباری آمریکا را برای نقش آفرینی عمده در جنگی خارجی می‌آزماید، گرچه نظامیان آمریکایی خودشان در حال جنگ نیستند. میزان محبوبیت بایدن تا همین جا هم رو به کاهش است و برنامه‌هایش برای داخل کشور از جمله طرح‌های آموزشی و تغییرات آب و هوایی، متوقف شده‌اند. اکنون تأثیرات تحریم‌های اقتصادی هم می‌تواند به افزایش تورم و بهای بنزین منجر بشود، آن هم در شرایطی که دموکرات‌ها ظاهراً در انتخابات میان دوره‌ای ماه نوامبر، اکثریت خود را در کنگره ازدست خواهند داد.
بایدن گفته است، "من می‌خواهم رنج و درد مردم آمریکا هنگامی که بنزین می‌زنند، کاهش یابد. این برایم بسیار مهم است. "
حفظ جبهه‌ای واحد با متحدان می‌تواند چالش برانگیز هم باشد. گرچه کاخ سفید بر یک‌پارچگی بین المللی تأکید کرده است، کشور‌های اروپایی معمولاً برای به چالش کشیدن مسکو و رهایی از گشاده دستی الیگارشی‌های آن، اشتهای متغیر دارند. در خصوص قطع دسترسی روسیه به سوئیفت، شبکه جهانی نقل و انتقال مالی بین بانک‌ها، اختلاف نظر وجود دارد.
بایدن پیش بینی کرده بود که پوتین قصد دارد "عزم غرب را در این که آیا با هم متحد خواهند ماند، بیازماید؛ و خواهیم ماند. "
نفتالی گفته است بایدن، سیاست‌مداری با تجربه فراوان در عرصه سیاست خارجی و طرفدار تعمیق اتحاد آمریکا و اروپا، "تقریباً برای چنین رهبری، قابلیت زیادی دارد. "
وی می‌گوید، "این بحران، به ریاست جمهوری بایدن، شکلی جدید می‌دهد. به او این فرصت را می‌دهد تا درستی این نظریه را ثابت کند که ما به رئیس جمهوری نیاز داریم که مفهوم ائتلاف را درک کرده، می‌داند که نمی‌توان به تنهایی عمل کرد. "
تقویت روابط بین الملل، بخشی از وعده‌های بایدن به رای دهندگان در زمانی بود که وی علیه دونالد ترامپ فعالیت انتخاباتی می‌کرد. به خاطر داشته باشیم که ترامپ منتقد ائتلاف‌های دیرینه در اروپا بود.
ترامپ نشان داد با پوتین رابطه‌ای دوستانه دارد، در حالی که از نظر بایدن، در مناقشه جهانی بین دموکراسی و خودکامگی، رهبر روسیه یک دشمن تلقی می‌شود ...
جنگ در اوکراین خشونت آمیزترین بخش در مسابقه طناب کِشی جهانی در خصوص آینده دموکراسی است.
چین نیز خود را جایگزینی برای لیبرالیسم غربی معرفی کرده است، به عبارت دیگر بایدن با قدرت‌های خودکامه متجاوز در دو جبهه مواجه است.
الیوت اِی کوهن، مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا که اکنون عضو مرکز مطالعات بین المللی و استراتژیک است، می‌گوید، "آمریکا باید از یک طرف با یک دیکتاتور خطرناک و متجاوز در روسیه مقابله کند، و از طرف دیگر با معضلی ملایم‌تر، اما به همان شدت چالش برانگیز، یعنی رژیم چین مواجه شود. "
تایوان اعلام کرد هواپیما‌های چینی وارد حریم هوایی آن شده‌اند. این مسأله یادآور چالش‌هایی در بخش دیگر کره زمین بود.
گرچه این تحرکات نظامی در ماه‌های اخیر به امری عادی تبدیل شده است، ولی آخرین اقدام چین نگران کننده به نظر می‌رسد، زیرا تحلیل گران نمی‌دانند شی جیپینگ رئیس جمهور چین چه درس‌هایی از بحران اوکراین فرخواهد گرفت. به خاطر داشته باشیم که چین از تایوان به عنوان بخشی از حاکمیت خود یاد می‌کند.
این احتمال نیز وجود دارد که جنگ در اوکراین، به بحرانی بزرگ‌تر تبدیل شود.
در اطراف چرنوبیل درگیری‌هایی میان نیرو‌های روسی و اوکراینی رخ داد. چرنوبیل محل وقوع شدیدترین فاجعه هسته‌ای جهان در سال ۱۹۸۶ بوده است.
این مرکز هسته‌ای اکنون به دست نیرو‌های روسی کنترل می‌شود، و اختلال در فعالیت‌های آن می‌تواند گرد رادیواکتیو را در منطقه و حتا کشور‌های همسایه رها سازد.
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در توییتی با اشاره به حملات صورت گرفته به چرنوبیل، آن را "اعلام جنگ علیه کل اروپا" نامید.
آدام کینزینگر نماینده کنگره از حزب جمهوری خواه آمریکا می‌گوید این شرایط قطعاً به معنای فعال کردن بند پنجم تعهدات دفاعی مشترک ناتو است.
تا همین جا هم برخی اعضای ناتو در منطقه، بند چهارم این منشور را فعال کرده‌اند. بر اساس این بند، وقتی کشوری حاکمیتش تهدید شود، باید درخواست مشورت کند. این در حالی است که اوکراین عضو ناتو نیست.
پنتاگون در حال استقرار ۷ هزار نیروی نظامی دیگر در اروپا و همچنین انتقال تجهیزات بیشتر مستقر در آن مناطق به سمت شرق است، از جمله بالگرد‌های جنگی و جت‌های جنگده پیشرفته. بایدن قول داده است که آمریکا "با تمام توان خود از هر میلی متر از خاک کشور‌های ناتو حفاظت خواهد کرد. "
داگلاس برینکلی، مورخ دانشگاه رایس در هوستون تگزاس می‌گوید، "بایدن باید سرسخت و مصمم باشد، اما اجازه ندهد اوضاع به سمت جنگ جهانی سوم پیش برود. "
وی می‌گوید، "هیچ کس خواستار گسترش سرطانیِ توسعه طلبی‌های روسیه نیست. باید فوراً مقابل این ایستاد. "
به گفته او، "مشکل بایدن در این زمینه، به صدا درآمدن زنگ جیمی کارتر در گوش مردم است." منظور او، تلاش رئیس جمهور سابق آمریکا - جیمی کارتر-  برای واکنش به تهاجم شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹ است.
وی می‌افزاید، "بایدن باید به مسایل سیاسی مرتبط با این اوضاع نگاه کند. جمهوری خواهان قصد دارند او را به عنوان رئیس جمهوری معرفی کنند که مسبب این شرایط است. "
ترامپ که همچنان در حزب جمهوری خواه نفوذ دارد، از پوتین به خاطر مدیریت بحران اوکراین، به عنوان فردی "بسیار زیرک" یاد کرده است.
بایدن تا همین جا هم محبوبیتی ندارد. براساس نظرسنجی‌ها، در مجموع ۴۴ درسد از کل آمریکایی‌ها عمل‌کرد او را به عنوان رئیس جمهور می‌پسندند. در حالی که ۵۵ درسد با وی مخالفند.
در نظرسنجی به عمل آمده در ماه ژانویه، فقط ۲۵ درسد از آمریکایی‌ها تصور می‌کردند که "رهبر قوی" عبارتی است که کاملاً یا به خوبی برازنده بایدن است.
اکنون بایدن هم این فرصت و هم این چالش را پیش رو دارد که ثابت کند، افرادی که در عمل‌کردش تردید دارند، اشتباه کرده‌اند.