مارکوس سودر، حقوق‌دانی از بایرن
مارکوس سودر همواره میل داشته جانشین آنگلا مرکل باشد. این رهبر ۵۴ ساله اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن (باواریا) بارها با آنگلا مرکل دیدار کرد.

سودر و مرکل در کنار هم از آرمین لاشت نامزد ائتلاف دموکرات مسیحی‌/سوسیال مسیحی برای صدراعظمی حمایت کردند، اما سودر که رئيس‌الوزرای بایرن است از حامیان نامزدی خودش برای صدراعظمی استقبال کرده و هم‌زمان به آرمین لاشت هم انتقادهایی وارد کرده است.
او خود صریحا اعلام کرد: «نیازی به گله‌وشکایت نیست، الان واقعا وقت مبارزه است، و من هم واقعا هیچ میلی به ضدیّت با کسی ندارم دوستان عزیز.»
مارکوس سودر در ایالت بایرن که نخستین موارد شیوع کرونا در آن ثبت شد، مدیریت مقررات مربوط به کرونا را خود برعهده گرفت و البته رؤسای دیگر ایالتهای آلمان از او به خاطر تک‌روی در این زمینه انتقاد کرده‌اند.
او همچنین اخیرا ناگزیر شد با شرکای ائتلافی‌اش در مونیخ گفتگو کند چون معاون حزب «رأی‌دهندگان آزاد» نخواسته بود علیه ویروس کرونا واکسینه شود.
سودر که قامت بلندش او را از باقی همتایانش متمایز می‌کند بهتر از آرمین لاشت و اولاف شولتز بلد است خود را در کانون توجه قرار دهد.
او در باب تفاوت برلین و بایرن می‌گوید: «بایرن و برلین مانند نیویورک و کالیفرنیا هستند. برلین مثل نیویورک کمی شلوغ است و البته جذاب و پرتراکم. و اگر زیاد آنجا بمانید انرژی‌ می‌گیرد. حال آن‌که بایرن بیشتر شبیه کالیفرنیاست؛ هوای بهتر و وجود صنایع و فناوری باعث شده ریتم کاروزندگی متفاوتی داشته باشیم. به‌نظر من بایرن کالیفرنیای آلمان است.»
مارکوس سودر، که حقوق‌دانی فارغ‌التحصیل نورمبرگ است حالا وجهه‌ای سبز و زیست‌محیطی به فعالیتش داده و خود را بهترین صدراعظم آینده‌ی برلین می‌شمارد، هرچند بودن در بایرن هم برایش خالی از لطف نیست.
آنالنا بائرباک، رقیبی سرسخت از حزب سبزها
آنالنا بائرباک چه در ورزش و چه در سیاست بلندپرواز بوده است. او که در جوانی ژیمناست موفقی بود در ۴۰ سالگی نخستین نامزد سبزها، و جوان ترین نامزد صدراعظمی آلمان به‌شمار می‌رود.
کارزار بائرباک شروع بسیار موفقی داشت و نظرسنجی‌های امیدبخشی دریافت کرد اما کمی بعد دردسر از راه رسید، گفته شد که او در اعلام پرداخت‌های ویژه‌اش به مجلس تأخیر داشته و معلوم شد جزئیات رزومه‌ی کاری‌اش دقیق نبوده است او همچنین متهم شد که در کتابش به نام «چطور کشور را بازسازی کنیم» ایده‌های دیگران را کپی کرده است.
برخی خواستار آن شدند که هم‌حزبی‌اش رابرت هابک نامزد اول حزب باشد و هم‌زمان اخباری جعلی با موضوع مخالفت بائربوک با داشتن سگ به‌همراه چند عکس نیمه‌عریان منسوب به او در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، ستاره‌ی بخت بائرباک کم‌سو شده بود.
اما بائرباک که از دنیای ورزش می‌آمد جا نزد و در مصاحبه‌ای گفت اگر می‌خواهید در دور مقدماتی کنار بکشید بهتر است وارد مسابقه نشوید. او می‌دانست که شروع دوباره دردسرهای زیادی دارد. اما کوشید تا بیش از همه از نقطه قوت حزبش یعنی تأکید بر حفظ زیست بوم امتیاز بگیرد، هرچند هشیارانه چندان روی موضوع سیل اخیر مانور نداد و با چکمه به دیدار سیل‌زدگان نرفت، بلکه حزبش در حرکتی سیاسی فورا طرحی ارائه کرد که مطابق آن، وزیر تغییرات آب‌وهوایی بتواند تصویب هر قانون زیانبار برای زیست‌بوم را وتو کند.
بائرباک در یکی از سخنرانی‌های انتخاباتی‌اش اعلام کرد: «بحران زیست‌محیطی انتزاعی نیست، اتفاقی است که دارد همین‌جا در میان ما می‌افتد و باید هر کاری از دست‌مان برمی‌آید برای مهارش بکنیم. جایی هستیم که داریم از مرز خطیر انتشار آلاینده‌ها رد می‌شویم، اما هم‌زمان این فرصت تاریخی را هم داریم که طی دهه‌ی بعد برای نسل‌های آینده نوعی شکوفاییِ آگاه از زیست‌بوم به میراث بگذاریم.»
بائرباک هوادار پروپاقرص اروپای واحد نیز هست این کارشناس علوم سیاسی و حقوق بین‌الملل، خواهان تقویت سیاست دفاعی اروپاست. او که به‌همراه همسر و دو دخترش در براندنبرگ زندگی می‌کند فعالیت سیاسی خود را از همانجا آغاز کرد. او در سال ۲۰۱۸ به‌همراه رابرت هابک نامزد حزب سبزها شد، و همکاری این دو سبب اتحاد و پیشرفت هرچه بیشتر این حزب شده است. بائرباک تا کنون هیچ پست وزارتی یا دولتی نداشته است.
اولاف شولتز، وزیر اقتصادی که «بازوکا» رو کرد

اولاف شولتز اهل رفتن روی صحنه‌های بزرگ و خودنمایی نیست. وزیر دارایی آلمان و نامزد حزب سوسیال دموکرات کاریزمای چندانی ندارد.
شولتز با پیشنهاد کاهش مالیاتها در نشست جی‌۲۰ اعتباری بین‌المللی کسب کرده و در آلمان هم کوشیده کلمات خاص به‌کار ببرد. او اخیرا از «تکانه اقتصادی» صحبت کرده و طرح احیای اقتصادی دولت را به روکردنِ سلاح «بازوکا» در نبرد تشبیه کرد.
او در کارزار انتخاباتی‌اش مستقیما به رقیبان تاخت و از جمله گفت:‌ «حرف آنهایی را باور نکنید که می‌گویند بعد از همه‌گیری کرونا همه‌چیز دوباره عادی می‌شود. آن‌ها اشتباه می‌کنند. اما حرف آنهایی را هم باور نکنید که خیال می‌کنند می‌توانند دنیای کاملا جدید و سبزی بسازند. آن‌ها هم در اشتباه‌اند.»
این حقوقدان ۶۳ ساله که در هامبورگ بزرگ شده از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ شهردار این شهر بود.
اما اولاف شولتز که عضو شاخه‌ی محافظه‌کار سوسیال دموکرات‌هاست آسان تا اینجا نیامده. او در سال ۲۰۱۹ رقابت ریاست حزب را به کلارا گی‌ویتز باخت و ساسکیا اسکن و نوربرت والتربوریه‌ناس از شاخه‌ی چپ‌گرای حزب به سمت همکاران رئیس حزب انتخاب شدند.
شولتز همواره گفته که می‌خواهد حداقلِ دستمزد را در کشور افزایش دهد و آن را از ۹.۵ به ۱۲ یورو در ساعت برساند. اما انتقادهایی که از او شده عمدتا به‌سبب ماجرای ورشکستگی سرویس مالی وینرکارد بود. دفتر فدرال نظارت بر امور مالی که به وزارت دارایی تحت نظر شولتز گزارش می‌دهد سال گذشته نتوانست کسری مالی ۲ میلیارد یووریی این شرکت را به موقع تشخیص دهد.
شولتز در مصاحبه سال ۲۰۱۹ خود با یورونیوز گفت که ائتلاف با حزب محافظه‌کار دموکرات مسیحی چقدر دشوار بوده و افزود:‌ «ما ازآ‌ن‌رو با محافظه‌کاران ائتلاف کردیم که بعد از انتخابات امکان دیگری برای تشکیل دولت در کار نبود. همه می‌دانند که این ائتلاف آسان نبوده و همه می‌دانند که دولت فعلی پس از انتخابات بعدی دیگر امتداد پیدا نخواهد کرد.»
اما شولتز قطعا در کابینه‌ی آنگلا مرکل شهرت و اعتبار کسب کرده است. او نامزدی از حوزه‌ی انتخابی پوتسدام است که درواقع همان حوزه‌ی انتخابی آنا لنا بائرباک به‌شمار می‌رود. بریتا ارنست همسر شولتز، در براندنبرگ وزیر آموزش ایالتی است. خانم ارنست قول داده است که اگر شوهرش صدراعظم آلمان بشود هم این پست را عوض نخواهد کرد.
کریستیان لیندر، رئيس حزب «پورشه‌سواران»
سومین بار است که کریستین لیندر، به‌عنوان نامزد اول حزب دموکرات آزاد (FDP) در انتخابات فدرال شرکت می‌کند. او در سال ۲۰۱۳ و پس از آن‌که نمایندگان حزبش در راهیابی به مجلس آلمان بونداستاگ ناکام شدند رهبری این حزب را برعهده گرفت.
لیندر ۴۲ ساله که فارغ‌التحصیل مدیریت است، اکنون به پست وزارت دارایی دولت آینده چشم دوخته است. لیبرال‌های آلمان بیش از هر چیز می‌کوشند که اشتباهات انتخابات گذشته را تکرار نکنند.
او، پس از انتخابات ۲۰۱۷ مجلس آلمان،‌ با شعار معروف «زمامداری نکردن بهتر از زمامداری غلط است» مذاکره با احزاب ائتلافی دموکرات مسیحی/سوسیال مسیحی را کنار گذاشت.
ولفگانگ کوبیکی، دیگر سیاستمدار حزب دموکرات آزاد آلمان، در واکنش به قرنطینه‌های طولانی دوران همه‌گیری، کتابی با عنوان «آزادیِ درهم‌شکسته» نوشت و خود لیندر نیز هرچند تأکید کرده است که جزو کسانی نیست که ویروس کرونا را نفی کنند اما هم‌زمان معتقد است که قرنطینه «شیوه‌ای قرون‌ وسطایی» است. اعضای حزب دموکرات آزاد، حزب‌شان را سنگری در برابر چپگرایان می‌خوانند هرچند مرز میان خود و احزاب راستگرای افراطی نظیر
«آلترناتیو برای آلمان» را چندان مشخص نکرده‌اند.
لیندر در مقابله با پیامدهای تغییرات آب‌وهوایی بیشتر بر روحیه مهندسی و فناورانه‌ی آلمانی تأکید داشته و از طرح‌هایی نظیر «جمعه‌ها برای آينده» انتقاد کرده است.
اعضای حزب او همچنین اعتقادی ندارند که ثروتمندان باید بیشتر از بقیه مالیات بدهند. لیندر اخیرا اعلام کرد: «هرکس درآمد بیشتری دارد خودبه‌خود مالیات بیشتری هم می‌دهد. کسانی که چنین درآمدهایی دارند، این درآمدها متعلق به خودشان نیست، بلکه متعلق به صنعت و کسب‌وکارشان است که باید ماهیت اقتصادی آن را نیز (برای کشور) در نظر گرفت.»
حزب دموکرات آزاد آلمان را «حزب پورشه‌سواران» لقب داده‌اند. زنان هم جایگاه چندان مطلوبی در این حزب ندارند و خود لیندر به‌خاطر بدرفتاری با زنان همکارش مورد انتقاد قرار گرفته است.
از آنجا که هرکه بخواهد دولت آینده را تشکیل دهد باید با کریستیان لیندر، رئيس حزب دموکرات ائتلاف کند برخی به او لقب «تخم‌مرغ شانسی» (در اصل؛ بیسکوئیت‌ چینی با فال کاغذی درونش) داده‌اند.