حزب کمونیست چین، این هفته خودش را مهیای جشن سدمین سالگرد تأسیس خود می‌کند.

این در حالی است که قانون‌گذاران هر دو حزب ایالات متحده، در تاریخ ۲۵ ژوئن، قطع‌نامه‌ای را در محکومیت به یک قرن نقض فاحش حقوق بشر علیه شهروندان توسط رژیم کمونیستی چین تدوین کردند.
این قطع‌نامه به رهبری یکی از اعضای مجلس نمایندگان، مایک گلگر، بیش از ۳۰ مورد از جنایات حزب کمونیست چین از دهه ۱۹۳۰ تا به امروز را شرح می‌دهد. در ادامه قطع‌نامه به مردم چین قول داده می‌شود که «در مبارزه برای کسب آزادی» در کنارشان خواهند ایستاد.
یکی از اولین جنایاتی که بسیار برجسته شد، به دوران اولین رهبر چین کمونیست، یعنی مائو زدونگ بازمی‌گردد. او طی جنبش عظیم اصلاحات ارضی در دهه ۱۹۴۰، میلیون‌ها تن از صاحبان ملک و زمین را به بهانه دست داشتن در گسترش نظام سرمایه‌داری قلع و قمع و حتا اعدام کرد. مورد دیگر، سیاستی موسوم به «یک گام بزرگ به جلو» بود که طی آن سعی می‌شد تولید فولاد چین به سطح ایالات متحده و بریتانیا برسد. این برنامه، باعث رخ دادن فجیع‌ترین فاجعه ساخته دست بشر شد که ده‌ها میلیون مرگ به علت قحطی و گرسنگی بر جای گذاشت. یا می‌توان به انقلاب فرهنگی حزب کمونیست چین اشاره کرد که در قالب این سیاست تدوین ‌شده، بیش از ده‌ها میلیون شهروند بی‌گناه به بهانه «ضد انقلاب» بودن دستگیر، شکنجه یا حتا اعدام شدند.
در این لایحه دوحزبی، به سرکوب خونین و قتل عام دانشجویان معترض غیرمسلح در میدان تیان آنمن و دیگر سرکوب‌های ادامه‌دار در هنک کنگ و شین جیانگ (سین کیانگ) نیز اشاره شده است.
گلگر خاطر نشان کرد که پرخاش‌های رژیم در شین جیانگ، هنگ کنگ و تبت، «چیز جدیدی نیست.»
گلگر طی توئیتی در تاریخ ۲۵ ژوئن نوشته است: «از همان ابتدا، اعمال وحشیگری علیه مردم چین، بخشی از وجود حزب کمونیست بود. برای این‌که پی به مسیر این حزب ببرید، باید نگاهی به گذشته داشته باشید.»
نماینده جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان، مایکل مکال، بر این باور است که حزب کمونیست چین «از مکتب وحشیانه مارکسیست براس سرکوب آزادی فردی و جنایات غیرقابل قبول علیه حقوق بشر» بهره می‌برد.
مکال در بیانه‌ای گفته است: «از آنجا که آن‌ها خود را مهیای سدمین سالگرد مشروعیت بخشیدن به اقدامات سخیفانه خودشان می‌کنند، بیش از هر زمانی، به اهمیت این موضوع پی می‌بریم که باید ماهیت حقیقی حزب کمونیست چین را بشناسیم که بزرگ‌ترین تهدید برای بنیان دموکراسی نسل ما است.»
در حال حاضر، رژیم چین خودش را مهیای جشن‌های بزرگ اول ژوئیه می‌کند که سدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست این کشور به شمار می‌رود.
میدان تیان آنمن، مجموعه شهر ممنوعه و سایر نقاط اطراف پکن چندین روز پیش بسته شدند، اگرچه رسانه‌ها روی آن تأکیدی نکردند.
گلگر طی بیانه‌ای گفت: «اول ژوئیه سدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست چین نیست، بلکه زمانی برای تأمل کردن به اقدامات وحشیانه این حزب و ارج نهادن به ده‌ها میلیون قربانی این رژیم بی‌رحم است.»
این قطع‌نامه، از دولت ایالات متحده و دیگر متحدانش می‌خواهد که از حقوق بشر در چین حمایت کنند که یکی از موارد آن، «استفاده از فن‌آوری برای حمایت و ایجاد آزادی بیان» است. شهروندان چینی به اطلاعات بدون سانسور دسترسی ندارند، زیرا اینترنت جهانی توسط «فایروال بزرگ» سانسور می‌شود که به نوبه خود، بزرگ‌ترین ابزار مسدوسازی و سانسور اینترنت جهانی به شمار می‌رود.
در پایان لایحه، به این موضوع اشاره شده است که «منتظر روزی هستیم که دیگر حزب کمونیست چین روی کره زمین وجود نداشته باشد.»