سدات پکر مقام‌های دولتی ترکیه را به هم‌دستی با گروه‌های تبهکاری و جنایت‌هایی ازجمله قتل، تجاوز، قاچاق مواد مخدر و فساد متهم کرده است.

سدات پکر، چهره‌ای که پیش از این رهبر یک باند تبهکار و مافیایی ترکیه‌ای بود، حالا به ستاره‌ای در یوتیوب تبدیل شده است که هر یک از ویدئوهای افشاگرانه‌اش میلیون‌ها بار دیده شده است.
او با انتشار ویدیوهایی که به‌تازگی در حساب یوتیوب خود منتشر کرده است، اتهام‌های سنگینی را به مقام‌های ترکیه نسبت داده و مدعی پیوندهای نزدیک میان مقام‌های حزب حاکم عدالت و توسعه ترکیه با باندهای تبهکاری شده است.
محور اصلی افشاگری‌های پکر، سلیمان سویلو، وزیر کشور ترکیه است. سدات پکر مدعی شده که سویلو از او حمایت می‌کرده و با دادن اطلاعات و هشدار، امکان گریختن او به دوبی و فرارش از پیگرد قانونی را فراهم کرده است. البته سویلو این ادعاها را رد کرده است.
اما ادعاهای پکر گسترده‌تر از این است و او تعداد زیادی از مقام‌های ترکیه را به جنایت‌هایی ازجمله قتل، تجاوز، قاچاق مواد مخدر و فساد متهم کرده است.
ویدیوهای پکر دنیای تیره‌وتاری حاصل از تلاقی دنیای سیاست و تبهکاری را پیش چشم ترک‌ها ترسیم می‌کند و او در توصیف آن می‌گوید: «برادران و خواهران، هیچ چیز آن‌گونه که به نظر می‌رسد، نیست.» او در یکی از ویدیوهایش نیز خطاب به مقام‌های ترکیه، با لحنی تهدیدآمیز می‌گوید: «با یک دوربین و سه‌پایه، شما شکست خواهید خورد.»
روزنامه دیلی‌صباح ترکیه می‌نویسد ممکن است این ویدیوها برای مخاطبان جذاب به نظر برسند، اما پکر که اواخر دهه ۱۹۹۰ در دنیای تبهکاران به شخصیتی برجسته تبدیل شد و چندین حکم حبس گرفته است، نمی‌تواند منبع معتبری محسوب شود. سال گذشته هنگامی که وزارت کشور ترکیه برخورد با شبکه زیر نظر او را آغاز کرد، پکر از آن کشور گریخت و انتشار ویدیوهای او در یوتیوب پس از آن آغاز شد که تعدادی از هم‌دستان و شرکایش در ماه آوریل را هدف یورش پلیس ترکیه قرار گرفتند.
البته کشور ترکیه سال‌هاست که به صورت مافیایی اداره می‌شود. اتهام‌ها و گمانه‌هایی از ارتش و دولت مردان ترکیه در همکاری با داعش و فروش نفت قاچاق سوریه توسط پسر اردوغان و یا مراجعت ابوبکر البغدادی به ترکیه برای درمان و عکس یادگاری وی با پسر اردوغان و ده‌ها مثال دیگر می‌تواند موید این موضوع باشد از جمله ماجرای رضا ضراب تاجر جوان ایرانی و اگر ناگهی به سریال‌های تولد این کشور بکنید دلیل دیگری برا این امر است.
هر چند سریال‌های ساخت یک کشور نمی‌تواند دلیلی برای محکومیت یک دولت باشد اما محصولات فرهنگی و هنری یک کشور یا براساس خواسته مخاطب تولید می‌شود تا بتواند بازار فروش خوبی داشته باشد و یا برای اشائه‌ی و فرهنگ سازی سفارش داده می‌شود. در این دست سریال‌ها نه تنها پلیس و دستگاه قضائی ترکیه به ارحتی قابل خرید و فروش است که سیستم درمانی این کشور هم به راحتی با دریافت وجهی نه چندان زیاد حاضر به همه نوع همکاری است.
عالوه بر این این سریال‌ها علاوه برا تبلیغ مد و گردشگری تبلیغی برای ایجاد فضای امن برای باندهای تبهکاری در خاورمیانه است.
مسافران و تجار ایرانی که پیش از انقلاب از راخ زمینی و از راه ترکیه به اروپا رفت و آمد داشتند نیز مشابه همین داستان‌ها را تعریف می‌کنند که حتا مآمورین پلیس و گمرک ترکیه را می‌توانستند با یک پاکت سیگار بخرند.