چالش ایجاد استان‌های مستقل برای اقلیت‌های عراق
چالش‌های سیاسی و امنیتی، مانع بزرگی بر سر راه تشکیل استان‌های جدید در عراق است.
پس از گذشت بیش از هفت سال از موافقت مجلس عراق برای تشکیل چهار استان جدید در مناطق مختلف کشور که بیشتر آن‌ها شامل اقلیت‌های مذهبی و قومی هستند، تقاضا برای تأسیس استان‌های جدید، باعث بازشدن مجدد این پرونده در مجلس عراق شده است.
در ژانویه ۲۰۱۴، شورای وزیران عراق با تصویب لایحه‌ای، منطقه تلعفر در استان نینوا، که اکثریت جمعیت آن را ترکمن‌ها تشکیل می‌دهند به استان تبدیل کرد و این لایحه را به مجلس نمایندگان فرستاد. همچنان، شورای وزیران عراق پس از انجام برخی الزامات اداری، منطقه فلوجه در استان انبار، منطقه طوز در استان صلاح‌الدین و دشت نینوا در استان نینوا را به استان‌های جدیدی تبدیل کرد.
به نظر می‌رسد که اوضاع سیاسی و امنیتی در برخی از مناطق پیشنهادی برای تبدیل شدن آن‌ها به استان‌های جدید، منجر به بازشدن مجدد این پرونده شده است، به ویژه پس از آنکه به دنبال خروج نیروهای پیشمرگه در اکتبر ۲۰۱۷، پرونده‌های امنیتی و اداری در مناطق طوز در صلاح‌الدین و تلعفر در نینوا را نیروی‌های امنیتی در دست گرفته اند که اکثریت آن‌ها را ترکمن‌ها تشکیل می‌دهند. البته مناطق وسیعی از دشت نینوا نیز پس از عقب‌نشینی نیروهای پیشمرگه و پیشروی نیروهای عراقی در سال ۲۰۱۷ که مدیریت امنیتی و اداری آن‌ها در کنترل گروه «شبک» و «مسیحیان» است، از وضعیت مشابهی برخوردارند. این در حالی است که رهبران برجسته ایزدی خواستار تبدیل شدن منطقه سنجار به استانی هستند که امور آن توسط ایزدی‌ها با همکاری و هماهنگی با دولت مرکزی اداره شود.
منابع آگاه رسمی اظهار داشتند که تحرکات گسترده‌ای به رهبری سیاستمداران ترکمن، مسیحی و شبک‌ها با برگزاری نشست‌هایی در تلاش برای از سرگیری تصمیمات دولت در راستای تأسیس استان‌های جدید پیش از برگزاری انتخابات جریان دارد و هر یک از سه گروه یادشده به دنبال دستیابی به پیشرفت در این زمینه است، به ویژه پس از آنکه مشغولیت دولت و جریان‌های سیاسی به پرونده‌های دیگری همچون رسیدگی به تظاهرات، بازسازی مناطق آزاد شده، مقابله با نفوذ شبه نظامیان و بحران اقتصادی باعث کاهش توجه به این موضوع شده است.
