جامعه جهانی از آمریکا انتظار دارد که نقش محوری‌اش در پیشبرد روند صلح را از سر گیرد.

آیا ایالات متحده آمریکا امروز این حق را برای ملت‌های دیگر به ویژه برای ملت فلسطین که گرفتار کهن‌ترین نیروی اشغالگر در تاریخ معاصر جهان است، نیز روا می‌دارد؟
ایالات متحده آمریکا در دولت‌های مختلف خود، طرح‌ها و سیاست‌های متعددی را در قبال منازعه فلسطین و اسرائیل، تجربه کرده است. یکی از این طرح‌ها، پروژه معامله قرن بود که در دولت پیشین مطرح شد و به دلیل پشتیبانی غیر محدود از اسرائیل با شکست سختی روبه‌رو گشت و نتوانست راه حل مناسبی ارائه دهد. اکنون دولت جدید به ریاست جو بایدن می‌تواند طرح‌ها و شیوه‌های دیگری را در پیش گیرد که اسرائیل و سایر طرف‌های درگیر را وادار کند تا در مسیر یک راه حل عادلانه و پایدار گام بر دارند.
حال وقت آن فرا رسیده است که این دور باطل پایان یابد و گام‌های واقعی برای تعیین سرنوشت مردم فلسطین و تشکیل کشور مستقل فلسطین، برداشته شود. نباید قربانی‌های جنگ جاری به هدر روند و نباید این جنگ به اختلاف و پراکندگی بیشتر فلسطینیان منجر شود. بر رهبران فلسطینی است تا از عمق همبستگی و همدلی ‌که اکنون در درون و بیرون فلسطین در میان فلسطینیان به وجود آمده است، درس‌ بگیرند و بر سر یک برنامه ملی با هم به اتفاق برسند و برای تحقق و اجرای آن، رهبریِ شایسته‌ای را بر گزینند.
از سوی دیگر، آمریکا باید نقش محوری خود در پیشبرد روند صلح را از سر گیرد. این چیزی است که جهان از آمریکا انتظار دارد. اصرار روسیه برای فعال ساختن کمیته بین‌المللی صلح خاورمیانه (متشکل از آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد)، بیانگر این است که فضای بین‌المللی به این پختگی و آمادگی رسیده است که برای کار و تلاش در مسیر صلح گام بر دارد تا به این جنگ‌های دوره‌ای پایان دهد و راه را برای یک حل مناسب هموار سازد و در نتیجه، طرف‌های ذی‌دخل در خاورمیانه با همه تناقض‌هایش، به توافق قابل پذیرشی دست یابند و بتوانند با هم در آسایش و آرامش زندگی کنند.