عمل‌کرد جمهوری اسلامی، وحدت ملی فلسطین در سرزمین‌های فلسطینی را تضعیف، و زمینه را برای گسترش حاکمیت اسرائیل فراهم کرد!

تهران در طول چند دهه گذشته پیوسته وانمود می‌کرد که در کنار فلسطینی‌ها در برابر اشغال اسرائیل ایستاده است و با سر دادن شعارهای نمایشی، وعده می‌داد که به سوی قدس حرکت می‌کند. جمهوری اسلامی با به راه انداختن راهپیمایی‌های باشکوه و بلند کردن پرچم‌ها و بنرهای تبلیغاتی، آمادگی خود را برای حمایت و دفاع از حقوق ملت فلسطین اعلام می‌کرد؛ در حالی ‌که این هیاهو هرگز از حد شعار فراتر نرفت و در عمل هیچ گامی برای تحقق آرمان فلسطینی‌ها برداشته نشد. تنها سودی که فلسطینیان از این شعارها بردند، افزایش وحشیگری و گسترش حاکمیت اسرائیل به بهانه مقابله با تهدیدهای نظامی جمهوری اسلامی و شبه‌نظامیان وابسته به آن بود.
بر اساس آمار پنج سال گذشته، نیمی از جمعیت فلسطین که حدود شش میلیون نفر می‌شود، در کشورهای مختلف جهان زندگی می‌کنند؛ از جمله حدود سه میلیون در اردن و حداقل نیم میلیون فلسطینی دیگر در کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس. تمام فلسطینی‌هایی که خارج از سرزمین فلسطین زندگی می‌کنند، از حقوق مدنی و اجتماعی که قانون بین‌المللی آن‌ها را تضمین می‌کند، مانند حق کار، حق تحصیل، حق درمان، حقوق مربوط به دارایی‌های شخصی و غیره برخوردارند و مانند سایر مهاجران در امنیت و آرامش به سر می‌برند و در محیطی زندگی می‌کنند که نه تنها وضعیت موجود، بلکه آینده آنان را نیز تضمین می‌کند. در مقابل، شمار شهروندان عرب از کشورهای فلسطین، لبنان،‌ عراق، یمن و سوریه که در ایران زندگی می‌کنند، کم‌تر از آن است که بتوان از آن‌ها نام برد.
در واقع، جمهوری اسلامی برای این ملت‌ها جز «همبستگی» در شعار و گلوله و موشک در عمل، خدمت و همکاری دیگری انجام نداده است. مردم این کشورها بیشتر از این‌که از دشمن موهوم ایران (اسرائيل)، خسارت‌هایی متحمل شوند، در نتیجه سلاح‌هایی که ایران به آن کشورها صادر کرده است، کشته می‌شوند.
عمل‌کرد جمهوری اسلامی، وحدت ملی فلسطین در سرزمین‌های فلسطینی را تضعیف، و زمینه را برای گسترش حاکمیت اسرائیل فراهم کرد. تهران سازمان «جهاد اسلامی» را علیه جنبش حماس در نوار غزه حمایت و تقویت کرد، سپس هر دو جناح را به ناسازگاری و مخالفت علیه تشکیلات خودگردان فلسطین و سایر جریان‌های سیاسی فلسطین واداشت و با دامن زدن به اختلافات میان نوار غزه و کرانه باختری، تشدید مخالفت و تنش میان جناح‌های فلسطینی را باعث شد!