بختیار، نوژه و استخبارات
شکست عملیات نقاب نقشی مهم در تضعیف نیروی زمینی و هوایی ارتش پیش از یورش سراسری عراق به ایران داشت.
۴۱ سال پیش در روز ۱۸ تیر ۱۳۵۹، گروهی از بهترین افسران نیروی هوایی، زمینی، ژاندارمری و شهربانی ایران پیش از انجام کودتایی که بعداً عملیات نقاب نام گرفت در پارک لاله تهران، جاده همدان به کبودرآهنگ و پایگاه سوم شکاری تاکتیکی نیروی هوایی ارتش توسط سپاه پاسداران، کمیتههای انقلاب اسلامی و شماری از همافران طرفدار روح الله خمینی بازداشت شدند.
پس از آن، هزاران نفر از مجربترین افسران ارتش اخراج و شمار قابل توجهی از آنها نیز بازداشت شدند. نه روز پس از کشف کودتا، یعنی در تاریخ ۲۷ تیر ۱۳۵۹، اعدام افسران شرکت کننده در آن آغاز شد و تا هجوم رسمی ارتش بعثی عراق به ایران در تاریخ ۳۱ شهریور ادامه یافت. در نتیجه این اعدامها ۱۲۱ نفر از جمله ۲۴ افسر نیروی هوایی ارتش شامل ۱۸ خلبان مجرب جنگنده بمب افکنهای اف-۴ئی فانتوم ۲ (F-4E Phantom II) جانشان را از دست دادند.
روایات مختلفی درباره چگونگی کشف کودتا از سوی بسیاری از مقامات سیاسی، امنیتی و اطلاعاتی نظام جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته مطرح شده است. روایاتی که عمدتاً با کشفیات سازمانهای اطلاعاتی غربی چون سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و سازمان اطلاعاتی بریتانیا (اِم آی سیکس) در این رابطه در تضاد است.
درحالی که حزب توده و یا یکی از خلبانان نیروی هوایی (کامبیز آنِت) از عوامل افشای طرح کودتا از سوی برخی از چهرههای سیاسی جمهوری اسلامی از جمله رهبری معرفی شدهاند، اما منابع اطلاعاتی غربی عامل افشای کودتا را سرویس اطلاعاتی عراق به طور مستقیم و به واسطه سرویس اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی سابق یعنی کا گ ب (KGB) میدانند.