موافقتنامه همکاری مائو و استالین
ائو و استالین، هردو دیکتاتور و هر دو با کارنامه درخشانی در زمینه ایجاد خفقان، تکصدایی و جنایت. و البته هر دو کمونیست.
قاعدتاً رابطه چنین زوجی باید خیلی عاشقانه باشد، ولی خب وقتی یک طرف ماجرا «استالین» ایستاده، باید شک و تردید رو به هم به عشق و عاشقی اضافه کرد.
یکی از افسران سابق امنیتی روس فاش کرد مدارکی پیدا کرده که نشون میداده در جریان سفر «مائو» به کشور دوست و برادر «شوروی»، رفیق استالین از همتای چینیش جاسوسی میکرده است.
جاسوسی کردن از مقام یک مملکت دیگر کار خیلی عجیب و منحصربهفردی نیست، مهم روشی است که استالین برای جاسوسی در پیش گرفته بود. روشی بودار و مهوع.
مأمور امنیتی گفت: استالین مدفوع مائو را مورد آزمایش قرار داد تا از طریق مدفوع بتواند به ویژگیهای شخصیتی-روانی رفیقش پی ببرد.
دولت کمونیستی شوروی از دهه چهل شروع به آنالیز مدفوع مردم کشورش کرد.
هدف بلندپروازانه این کار چی بود؟ جاسوسی از رهبران کشورهای خارجی.
وی با نام «ایگور آتاماننکو» میگوید: «آن زمان تجهیزات شنود و استراق سمع آنقدر حرفهای نبود که بتوان جاسوسی کرد، پس متخصصان کشور به فکر استفاده از یک روش خیلی عجیب افتادند.»
مسوولیت ایجاد این آزمایشگاه با «لاورنتی بریا» یکی از فداییان و پیروان استالین بود.
اگذ دوست دارید بدانید این آزمایشها چطوری به قضاوت منجر میشد، مثال میزنم.
مثلاً اگر تو مدفوع شخص میزان زیادی آمینو اسید پیدا میشد، شخص انسان خونسرد و قابل دسترسی بود.
یا مثلاً پیدا شدن مقدار زیادی پتاسیم در مدفوع نشانه عصبی بودن فرد و حتا بیخواب بودنش محسوب میشد.
سال ۱۹۴۹ موقع سفر «مائو» به شوروی، مأمورین امنیتی استالین توالت ویژه برای رهبر چین تعبیه کردند که امکان جمعآوری مدفوع وجود داشت.
بعد از ده روز پذیرایی از مائو و جمع کردن مدفوع به اندازه کافی و تجزیه و تحلیل این نمونهها، استالین سرانجام با استناد به مدفوع با رهبر چین موافقتنامه همکاری امضا کرد!