مقام‌های ایالات متحده پیشتر گفته بودند که جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا در جریان سفر خود به عربستان سعودی در مورد امنیت انرژی با رهبران تولیدکنندگان نفت خلیج فارس گفت‌وگو خواهد کرد و امیدوار است که شاهد اقدامات بیشتر اوپک پلاس برای افزایش تولید باشد.

هر چند محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی روز شنبه و در اجلاس سران آمریکا و کشورهای عربی وعده داد که عربستان ظرفیت تولید نفت خود را از ۱۲ میلیون بشکه فعلی به ۱۳ میلیون بشکه خواهد رساند ولی چشم‌انداز تحقق آن را ۶ ساله و نه کوتاه مدت اعلام کرد. او همچنین تأکید کرد که «پس از آن پادشاهی سعودی دیگر توانایی افزایش ظرفیت تولید را نخواهد داشت.»
فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی نیز بلافاصله پس از این نشست گفت که «در این اجلاس هیچ‌گونه مذاکره نفتی وجود نداشت.» بدین ترتیب صدور بیانیه مشترک آمریکا، عربستان سعودی و امارات عربی متحده در خصوص توافق برای افزایش تولید نفت منتفی شد و نگاه‌ها به نشست کشورهای عضو ائتلاف اوپک پلاس در سوم اوت آینده معطوف شد.
عربستان سعودی و امارات عربی متحده تنها کشورهایی هستند که دارای ظرفیت مازاد هستند، ظرفیتی محدود که به نظر می‌رسد با توجه به بالا رفتن مستمر قیمت‌ نفت، انگیزه زیادی برای استفاده از آن ندارند.
افزون بر این، اعضای اوپک پلاس پیشتر برای افزایش سهمیه تولید در تابستان امسال توافق کرده بودند. تولید اوپک پلاس در ماه‌های اخیر حدود ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش یافته و توافق برای رساندن این افزایش تولید به ۶۵۰ هزار بشکه در روز طی ژوئیه و اوت نیز پیشتر حاصل شده است.
با این حال، کاهش قیمت نفت برای بایدن و متحدان اروپایی آمریکا بسیار مهم است. از یک سو، نرخ تورم در ایالات متحده در آستانه دو رقمی شدن قرار گرفته و بیم آن می‌رود که افزایش نارضایتی از دامن زدن بحران انرژی بر گرانی‌ها بر نتایج انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره تأثیرگذار باشد و به برتری نسبی دموکرات‌ها پایان دهد. از سوی دیگر، غلبه بر بحران انرژی در بحبوحه جنگ اوکراین یک سلاح مهم برای غرب در مواجهه با شوکی است که روسیه به اقتصاد آن‌ها وارد کرده است.
چنان که نگرانی‌ها نسبت به قطع کامل جریان گاز روسیه در اروپا موجب شد تا هفته گذشته نرخ برابری یورو در مقابل هر دلار آمریکا به پایین‌ترین حد در دو دهه گذشته برسد. در همین حال، بانک سرمایه‌گذاری جی پی مورگان پیش‌بینی کرده که توقف کامل جریان گاز روسیه به آلمان می‌تواند نرخ برابری یورو را در مقابل هر دلار آمریکا به ۰. ۹ نیز برساند.
اما چرا ایالات متحده به عنوان بزرگ‌ترین تولید کننده نفت جهان، خود به سراغ افزایش ظرفیت تولید نفت نمی‌رود؟ مشکل این‌جاست که ایجاد ظرفیت اضافی تولید برای شرکت‌های نفتی خصوصی که در ایالات متحده فعال هستند، توجیه اقتصادی ندارد. چون افزایش ظرفیت تولید زمان‌بر است و از چندین ماه برای نفت شیل خشکی تا چندین سال برای تولید دریایی طول می‌کشد. اما کشورهای حاشیه خلیج فارس دارای شرکت‌های نفتی ملی هستند که افزون بر سود، انگیزه‌های دیگری همانند تحقق اهداف استراتژیک و ژئوپلیتیکی نیز ایجاد ظرفیت مازاد تولید از سوی آن‌ها را توجیه می‌کند.
بنابراین، بایدن برای کاهش قیمت انرژی در کوتاه مدت گزینه‌های کمی در اختیار دارد: یا باید بار دیگر دستور عرضه بخشی از ذخایر استراتژیک کشور را صادر کند و یا در قالب اقدامی پرهزینه‌تر مالیات بر سوخت را کاهش دهد.
در هر صورت، سفر جو بایدن به خاورمیانه در حالی آغاز شد که قیمت هر بشکه نفت پایه برنت روز چهارشنبه به زیر ۱۰۰ دلار رسیده بود. بهای نفت روز پنج‌شنبه نیز تا ۹۵ دلار پایین آمد ولی در جریان معاملات روز جمعه، آخرین روز کاری هفته، بار دیگر به بیش از ۱۰۱ دلار رسید. در همین فاصله، پول واحد اروپایی نیز قدری تقویت شد و نرخ برابری هر یورو از ۱ به ۱. ۰۱ دلار افزایش یافت.