سید حمید میرحسینی / پژوهشگر و مستندساز
نگاهی دیگر به زندگی مهندس محسن جلال‌پور رئیس اسبق اتاق ایران، فعال اقتصادی و کارآفرین نمونه

می‌گویند کشور بدون مستند مثل خانواده بدون آلبوم عکس است که گذشته‌ای را برای خود ندارد و آرشیوها حافظه تاریخی ملت‌ها هستند. و به قولی اگر نباشند آن کشور هیچ تاریخی ندارد و این وظیفه دولت‌هاست که با تأسیس مراکز مختلف این اسناد و تصاویر را برای هویت بخش تاریخی سرزمین‌شان حفظ و نگهداری کنند. ولی متأسفانه در ایران مراکزی که باید جدی وارد این عرصه شوند به دلیل سیستم بورکراسی، بسیار ضعیف عمل می‌کنند و اسناد مهم و تاریخی هر روز مخدوش‌تر می‌شوند. بنابراین خیلی از اتفاقات مهمی که باید در تاریخ معاصر ثبت و ضبط شوند و در آرشیو بمانند و به عنوان مرجع برای تاریخ ماندگار بمانند به راحتی از میان می‌روند. از زمانی که ساخت مستندهای تاریخی را شروع کردم به خاطر همین مشکل بزرگ خودم مجبور شدم یک آرشیو شخصی را تأسیس کنم و مجموعه‌ای از اسناد، عکس‌ها و فیلم‌های تاریخی را گرد هم در آورم تا جایی که بتوانم به دوستان همکار و پژوهشگر در پیش برد اهداف‌شان کمک کنم. ولی این همه ماجرا نبود، برای تولید محتوا هزینه زیادی می‌خواست که من قادر به تأمین همه آن نبودم. تا جایی که افسوس می‌خوردم برای نابودی این میراث معنوی و تاریخی که در جلوی چشمان‌مان در حال نابودی است. آن زمان که یکی از مفاخر سرزمین‌مان فوت می‌کرد و هیچ مصاحبه تصویری یا مکتوبی از آن‌ها وجود نداشت در کم‌تر موردی را به شخصه دیده‌ام که بخش خصوصی پا به این میان گذاشته باشد. تا زمانی که با مهندس محسن جلال‌پور یکی از مفاخر معاصر ایران به واسطه ساخت مستند متولد خرداد با زندگی پر فراز و نشیب و چند بعدی وی، آشنا شدم و سفرهای زیادی برای ساخت این مستند در چند سال گذشته برای رسیدن به هدف انجام دادم. و به درک عجیبی از فعالیت‌های فرهنگی و هنری مهندس با مصاحبه و آشنایی با افراد مختلف در نقاط مختلف ایران رسیدم. شاید کم‌تر کسی بداند که مهندس جلال‌پور به غیر از این‌که یک تاجر موفق و شناخته شده در عرصه‌های مختلف در ایران و خارج از ایران است. سال‌هاست که در حوزه حمایت و پاسداری از این میراث تاریخی و معنوی بسیار وقت گذاشته است. و به عنوان یک حامی دل‌سوز و میراث‌دار این ارزش‌ها بسیار هزینه و حمایت کرده است. وی با تشکیل گروه‌های مختلف مستندسازی ساعت‌ها با افراد مختلف سرشناس به صورت تصویری مصاحبه کرده است که بسیاری از آن‌ها امروز به رحمت خدا رفته‌اند. و تجربیات ارزنده آن‌ها در رشته کاری خود به عنوان یک میراث تاریخی با هویت فرهنگی باقی مانده است و به غیر از ان به حمایت فیلم‌سازان مستقل توانسته است در معرفی مکان‌ها و جاذبه‌های تاریخی اثری را تولید کنند، پرداخته است. که به شخصه شاهد آن بوده‌ام که لیست بلندی دارد که در زمان مناسب درباره آن خواهم نوشت و به غیر از آن نشر چندین جلد کتاب مرجع و حمایت از نویسندگان و پژوهشگران در حوزه تاریخ و فرهنگ پرداخته است و اسناد و عکس‌هایی را نشر داده است که بسیار بکر و ناب هستند که این مجموعه بخش مهمی از تاریخ، فرهنگ، تجارت و هنر ایران زمین را در بر می‌گیرد. و در کنار همه مطالبی که گفته شد حامی بسیاری از همایش‌های فرهنگی و هنری بوده است. که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به آن‌ها پرداخته و از آن حمایت کرده است و خودش به شخصه با دانش و حافظه عجیبی که دارد در همه موضوعات متفاوت و مهم در حال نگارش مطلب در نشریات و سایت‌های مختلف است. و صفحه شخصی در فضای مجازی مرجع خوبی برای پژوهشگران و محققین کشور است. و همه این‌ها را در سکوت خبری و بدون هیاهوی خاصی به پیش می‌برد. آن‌چه که من در رفتارش دیده‌ام قلب بزرگی است که برای وطن می‌تپد. هر بار که فرصتی پیش آمده که خدمتش برسم و گفت‌وگویی با هم داشته باشیم از دانش بسیار بالا و ژرفش بسیار لذت برده‌ام. و هوشمندی بی نظیرش زبان‌زد عام و خاص است. در ارائه نکات مهمی که باید زمان بسیار برد تا به آن‌ها برسیم در همه حوزه‌ها پژوهش می‌کند و صاحب نظر است. این را می‌شود در جلسات روزانه جلال‌پور یافت که اقشار مختلف با وی جلسه می‌گذارند و از دانش و تجربه وسیع‌اش مشورت می‌گیرند. همیشه حسرت این را می‌خورم که کاش همه آن‌هایی که در حوزه اقتصاد انسان‌هایی موفق هستند، مثل محسن جلال‌پور به مسوولیت‌های اجتماعی و تأثیرگذارشان پی بردند. تا اسم‌شان و رسم نیکوی‌شان به پاس‌داشت این همه تلاش معنوی و تأثیرگذار برای نسل آینده ایران زمین ماندگار بماند. تا جایی سید حسین مرعشی که در حوزه اقتصاد در تاریخ معاصر ایران فعالیت زیاد داشته است، درباره وی در بخشی از فیلم مستند متولد خرداد می‌گوید: آینده هم با جناب جلال‌پور‌ها رقم می‌خوره یعنی ما باید تعداد این افراد را تکثیر کنیم.