فرامرز صدیقی متولد سال ۱۳۲۸ در سقز بازیگر کُرد سینما و تلویزیون اهل ایران است.

صدیقی فارغ‌التحصیل تآتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
فرامرز صدیقی فعالیت هنری را سال ۱۳۴۷ با بازی در تآتر «رستم و سهراب» آغاز کرد. او سینما را سال ۱۳۵۱ با بازی در فیلم «چشمه» به کارگردانی آربی اوانسیان تجربه کرد.
فرامرز صدیقی با فیلم برهنه تا ظهر با سرعت به شهرت رسید و از کارهای او می‌توان به دندان مار و تیغ و ابریشم اشاره کرد.
فرامرز صدیقی کیست ؟
فرامرز صدیقی تا سن ۱۷ سالگی در سقز زندگی کرد و درس خواند و پس از قبولی در دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۶ در سن ۱۸  سالگی به تهران آمد و ساکن شد.
تآتر فرامرز صدیقی
فرامرز صدیقی در سال ۱۳۴۷ سال دوم دانشگاه وقتی ۱۹ ساله بود با تآتر «رستم و سهراب» بازی در روی صحنه تآتر را آغاز کرد.
شهرت فرامرز صدیقی
شهرت فرامرز صدیقی در سال ۱۳۵۵ با فیلم جنجالی «برهنه تا ظهر با سرعت» شروع شد.
فرامرز صدیقی در نقش مهدی جوانی و فرشته جنابی در نقش دختر مورد علاقه‌اش در این فیلم بازی کرده است.
اوج بازیگری فرامرز صدیقی
فرامرز صدیقی بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۹ وقتی ۳۱ ساله بود با فیلم «گفت هر سه نفرشان» کنار جمشید مشایخی و فریماه فرجامی به عرصه بازیگری بازگشت.
در سال ۱۳۶۸ برای بازی در فیلم «دندان مار» کاندیدای بهترین نقش اول مرد شد که این جایزه به خسرو شکیبایی برای بازی در فیلم هامون رسید.
او سال ۱۳۷۰ توانست برنده سیمرغ بلورین بهترین نقش اول مرد برای فیلم دادستان شد.
آخرین بازی فرامرز صدیقی
فرامرز صدیقی سال ۱۳۶۸ در ۵۸ سالگی آخرین بازی خود در تلویزیون را با سریال «سرنوشت» و سال ۱۳۸۹ در ۶۱ سالگی با فیلم «خاک و آتش» تجربه کرد.
پس از آن دیگر خبری از این چهره در عرصه هنری نبود و به فراموشی سپرده شد تا این‌که در سن ۷۲ سالگی با منتشر شدن عکسی از وضعیت فرامرز صدیقی همه را شوکه کرد.
فیلم های سینمایی فرامرز صدیقی
خاک و آتش (۱۳۸۹)
پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۷)
قدمگاه (۱۳۸۲)
مارال (۱۳۷۹)
هزاران زن مثل من (۱۳۷۹)
عشق کافی نیست (۱۳۷۷)
اسکادران عشق (۱۳۷۵)
پاییز بلند (۱۳۷۲)
دادستان (۱۳۷۰)
دلشدگان (۱۳۷۰)
آخرین پرواز (۱۳۶۸)
دندان مار (۱۳۶۸)
زمان ازدست‌رفته (۱۳۶۸)
روزنه (۱۳۶۷)
سایه‌های غم (۱۳۶۶)
تیغ و ابریشم (۱۳۶۴)
گفت هرسه نفرشان (۱۳۵۹)
امشب اشکی می‌ریزد (۱۳۵۷)
برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵)
زن باکره (۱۳۵۲)
چشمه (۱۳۵۱)
فیلم های سینمایی تلویزیونی
۱۳۷۲ پاییز بلند (منوچهر عسگری نسب)
۱۳۷۴ حمله دار (جعفر سیمایی)
۱۳۷۵ فریاد بی صدا (جهانگیر جهانگیری)
۱۳۷۷ روزی عقابی (سید محمدرضا مفیدی)
۱۳۷۸ ایستگاه (منوچهر عسگری نسب)
۱۳۷۸ تنها در تاریکی (مسعود رشیدی)
۱۳۷۸ داستان یک شهر (اصغر فرهادی)
۱۳۸۰ چراغ‌های خاموش (کاظم بلوچی)
۱۳۸۰ گمگشته (رامبد جوان)
۱۳۸۲ کلانتر (مجموعه تلویزیونی)
۱۳۸۲ برگه‌های سفید (شفیع آقا محمدیان)
۱۳۸۲ هنگامه (مجید جوانمرد)
۱۳۸۲ مردان کوچک (اکبر منصور فلاح)
۱۳۸۳ تا غروب (محمد بنایی)
۱۳۸۳ دایره تردید (امیر قویدل)
۱۳۸۵ گلریزان (مسعود رشیدی)
۱۳۸۶ سرنوشت (محمدرضا زهتابی)
زندگی پر فراز و نشیب فرامرز صدیقی از کودکی تا فراموشی صدا و سیما