کامبیز درمبخش هنرمند پیشکسوت کاریکاتور در سن ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.

به گزارش روابط‌عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت، کامبیز درمبخش که از چندی قبل درگیر بیماری کرونا شده بود، ۱۵ آبان ۱۴۰۰ در بیمارستان آتیه تهران دارفانی را وداع گفت.
کامبیز درم‌بخش زاده ۸ خرداد ۱۳۲۱ در شیراز طراح، کاریکاتوریست و گرافیست است. از هنرستان هنرهای زیبای تهران فارغ‌التحصیل شد.او برنده‌ی چندین جایزه بزرگ معتبر جهانی است و تاکنون چندین نمایشگاه مستقل از آثارش در کشورهای مختلف جهان برگزار شده‌ است.
او یکی از سرآمدان حوزه فعالیتش در ایران به شمار می‌آمد و تاکنون نمایشگاه‌های متعددی از آثار‌ش در ایران و کشورهای مختلف جهان برگزار شده ‌است. این کاریکاتوریست و گرافیست هم‌چنین در رقابت‌های معتبر جهانی چندین جایزه مهم کسب کرد و در سال ۱۳۹۳ از سوی دولت فرانسه نشان شوالیه به او اهدا شد.
بسیاری از آثار درمبخش به موزه‌های معتبر دنیا از‌جمله موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر خانه صبا، موزه آوینیون پاریس، موزه کاریکاتور بازل در سوئیس، موزه کاریکاتور گابروو در بلغارستان، موزه هیروشیما در ژاپن، موزه ضد جنگ در یوگسلاوی، موزه کاریکاتور استانبول در ترکیه و موزه کاریکاتور ورشو در لهستان راه پیدا کرده است.
کتاب‌های متعددی نیز در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور از کامبیز درمبخش از جمله: بدون شرح، دفتر خاطرات فرشته‌ها، کتاب‌های مشترک طنزاندیشان امروز ایران، المپیک خنده، سمفونی خطوط و اگر داوینچی مرا دیده بود منتشر شده است.
این پیشکسوت هنر کاریکاتور، چندمین هنرمندی است که از زمان شیوع کووید-۱۹ در ایران جانش را از دست می‌دهد.
درمبخش از ۱۵ سالگی قلم زد، چند جایزه معتبر جهانی را در کارنامه داشت و با نشریاتی چون نیویورک تایمز، اشپیگل و لوموند کار کرده بود.
کامبیز درمبخش، گرافیست و کاریکاتوریست برجسته و مطرح ایرانی، در ۷۹ سالگی قلم خود را وانهاد و چشم از جهان فروبست. او سال‌ها قبل بر سرطان معده غلبه کرده بود و این بار تسلیم کرونا شد.
درمبخش پیش از ابتلا به کرونا، مجموعه‌ای طرح تحت نام "روزهای کرونایی" کشیده و گفته بود: «هرگز خسته نمی‌شوم و بیکار نمی‌نشینم.» یکی از این طرح‌ها، کره‌ای کوچک بود که مرد گنده‌ای داشت به آن اسپری می‌پاشید: «جهان را به گند کشیده‌ایم و حالا می‌خواهیم استریل‌اش کنیم.»
دامنه همکاری او به رسانه‌های داخلی محدود نبود. درمبخش با مطبوعات خارجی چون نیویورک تایمز، اشپیگل، دی تسایت، فرانکفورتر آلگماینه، لارپوبلیکا، لوموند و فرانکفورتر روند شاو نیز کار کرد و چند نمایشگاه مستقل در کشورهای مختلف دنیا گذاشت. درمبخش در مسابقات بین‌المللی کاریکاتور در ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل و یوگسلاوی نیز جوایز متعددی گرفته بود.
درمبخش از جمله هنرمندانی بود که پس از انقلاب و تنگ‌شدن فضای کار برای طراحان و کاریکاتوریست‌ها در مطبوعات به خارج کوچ کردند. او نزدیک ۲۲ سال در آلمان اقامت داشت و سال ۱۳۸۱ به ایران بازگشت.
درمبخش در حاشیه یکی از نمایشگاه‌هایش در گالری ثالت تهران به دویچه وله گفته بود: «بعد از سینما، گرافیک و کاریکاتور برای این مملکت آبرو آورده، جایزه آورده ولی هیچگونه توجهی به آن نمی‌شود. بسیاری از کارهای خود من در موزه‌های جهان هست، در بسیاری از نمایشگاه‌های بین‌المللی دنیا ده جایزه‌ «گراند پری» برده‌ام، سی جایزه‌ بین‌المللی برده‌ام. به‌هر حال واقعا باید همانطور که به هنرهای دیگر توجه می‌شود این هنر را هم مورد توجه قرار بدهند که همکاران من هم به نوعی راضی باشند. برای این که متأسفانه نه تنها پولی از مطبوعات نمی‌گیرند هیچ سندیکایی، موسسه‌ای جایی نیست که این امور صنفی کاریکاتوریست‌ها در آنجا انجام بگیرد یا مثلاً اگر بیکار شدند، مریض شدند یا به سن بالا رسیدند به‌شان کمک بشود....»