شهرام کاشانی ۱۶ تیرماه ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد و از ۲۰ سالگی خوانندگی را در لس‌‌آنجلس آغاز کرد.

شهرام کاشانی که برخی ترانه‌هایش در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ هوادارانی در میان طرفداران موسیقی پاپ پیدا کرده بود، روز ۲۸ ژوئیه، در حالی که هنوز به سن ۵۰ سالگی هم نرسیده بود، در ترکیه درگذشت. او هنرمندی بود که جدا از زندگی‌ هنری و ترانه‌هایی که برای نسلی خاطره‌انگیز بودند و هستند، هرازگاه با حرکات عجیب و غریبش خبرساز می‌شد.
کاشانی ۱۶ تیرماه ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد و از ۲۰ سالگی خوانندگی را در لس‌‌آنجلس و در همان فضای موسیقی معروف به «لس‌‌آنجلسی» آغاز کرد. برخی از ترانه‌ها و آهنگ‌هایش را خودش می‌ساخت و همین به کارش ویژگی بخشید که طرفدارانی در میان علاقه‌مندان به موسیقی پاپ پیدا کند.
در کارنامه کاشانی ۸ آلبوم و نزدیک به ۲۰ تک‌ترانه به چشم می‌خورد. از سال ۱۹۹۱ با آلبوم کی‌وان (K One) کارش را آغاز کرد. عمده ترانه‌های آن آلبوم را خودش ساخته بود، اما نام منوچهر چشم‌آذر و اندرانیک به عنوان تنظیم‌کننده آهنگ‌ها، نشان می‌داد که استعدادی تازه در موسیقی پاپ در حال ظهور است. سه سال بعد که آلبوم «عطش» را منتشر کرد، نام‌های تازه‌ای چون انوشیروان روحانی و جهانبخش پازوکی نیز به آهنگسازان کارهای او اضافه شدند تا اعتباری افزون‌تر در میان اهالی موسیقی پاپ بیابد. در آلبوم‌های «هوس»، «دوستان» و «رنگ عشق»، نیز عمده آهنگسازی‌ها را خودش انجام داد و دیگران تنظیم آن آهنگ‌ها را عهده‌دار بودند. در دو آلبوم «نگو» و «خوشحالم» اما فریبرز حاجی‌نبی و شهرام فرشید بیشترین نقش را در جایگاه آهنگساز بر عهده داشتند.
بیشترین سهم را در تنظیم کارهای او شوبرت آواکیان، موزیسین ارمنی‌تبار، بر عهده داشت که از جمله تنظیم ‌کنندگان شناخته‌ شده موسیقی پاپ در لس‌آنجلس به‌شمار می‌رود.
«هنرمند نرمالی نیستم»
شهرام کاشانی در میان ترانه‌خوانان موسیقی پاپ و عامه‌پسند در دوره‌‌ای به اوج رسید. از جمله کارهایی که او را معروف کرد، «دختر بندری» یا «دیگه بسه» را می‌توان نام برد که در دوره‌هایی برایش شهرت و معروفیتی به همراه آورد. خود او در گفت‌وگویی بر نامعمول بودن خود و هنرش انگشت تأکید نهاد و گفت «هنرمند نرمالی نیستم»؛ همچنان که در برنامه گفت‌و‌گو محور «Un-Cut» نیز با اشاره به رهایی‌اش از بیماری‌ای طولانی، بر این نکته تأکید ‌ورزید که هیچ‌گاه نخواسته خودش نباشد و «فیلم بازی» کند.