محمد رضا باطنی استادی که اجازه می‌داد غلط بنویسیم
محمدرضا باطنی، مترجم و زبان‌شناس برجسته روز ۲۱ اردی‌بهشت در سن ۸۷ سالگی درگذشت. او از مدت‌ها پیش بیمار بود.
باطنی مولف کتاب‌های بسیار از جمله "فرهنگ معاصر پویا" بود که از سوی انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شده است. این انتشارات پس از خبر درگذشت باطنی از او با عنوان "یار دیرین سال‌های دور تا به امروز" یاد کرده است.
محدرضا باطنی سال ۱۳۱۳ در اصفهان متولد و سال ۱۳۳۹ در رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او در سال ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل به بریتانیا رفت و از دانشگاه لیدز مدرک فوق لیسانس زبان شناسی گرفت.
باطنی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۶ دکترای زبان شناسی همگانی و زبان‌های باستانی را از دانشگاه تهران دریافت کرد و از همان سال به عنوان استادیار زبان شناسی در همین دانشگاه مشغول به کار شد.
او علاوه بر تدریس و تألیف کتاب و فرهنگ، در نشریات نیز مقالات متعددی به چاپ رسانده است. دو ماهنامه "آدینه" و "دنیای سخن" بیشترین مقالات را از او منتشر کرده‌اند. یکی از معروف‌ترین مقالات او نقد سه قسمتی او بر کتاب "غلط ننویسیم" ابوالحسن نجفی بود با نام "اجازه بدهید غلط بنویسیم". این نقدها بحث‌های گسترده‌ای را درباره نقش و سهم متفاوت جامعه و اهل فن در روند تغییر و تحولات زبان دامن زد و به بحث‌های مربوط به درک و دریافت‌های متفاوت زبانشناسان و اهل ادبیات نسبت به زبان و دینامیزم توسعه و گسترش آن غنای بیشتری بخشید.
او در سال ۱۳۴۶ به درخواست موسسه فرهنگ معاصر شروع به تألیف فرهنگ دوزبانه انگلیسی فارسی کرد. این لغت‌نامه در سال ۱۳۷۲ به بازار آمد و جایزه کتاب سال ۱۳۹۳ را از آن خود کرد.
از او تألیفات و ترجمه‌های متعددی بر جای مانده است.
