تاریخ اجتماعی گرایشی در تاریخ است که به مطالعه‌ی روند تغییرات اجتماعی در طول تاریخ می‌پردازد.

در این گرایش، روابط مردم با مردم، روابط مردم با حکومت و روابط مردم با زیست جهان مادّی و معنوی‌شان مورد بررسی قرار می‌گیرد و حوزه‌ی وسیعی از جلوه‌های مختلف زندگی و فرهنگ انسان گذشته را بررسی می‌کند و به مطالعه‌ی ساختار، فرایند و برآیند کنش آدمی می‌پردازد. این بخش از مطالعات تاریخی پس از توجه بیش از حد به تاریخ سیاسی که در برگیرنده‌ی تاریخ فرادستان و حکومت‌گران است، به تاریخ فرودستان و نقش اجتماعی آن‌ها توجه کرده است.
شکل آرمانی تاریخ اجتماعی براساس متون گذشته، به مطالعه‌ی ساختار و فرایند کنش و واکنش انسان در بافت‌های اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. در واقع، بیش‌تر محققان تاریخ اجتماعی به تاریخ‌نگاری، روایت و توصیف اکتفا کرده‌اند و در حوزه‌ی تاریخ اجتماعی با هم اختلاف نظر زیادی دارند. برخی بر این باورند که تاریخ اجتماعی در برگیرنده‌ی تمام گونه‌های مختلف زندگی و فرهنگ در جوامعی است که در دوره‌ی تاریخی وجود داشته‌اند. برخی دیگر مصرّانه بر این باورند که حوزه‌ی توجه تاریخ اجتماعی به نتایج جداسازی حکومت، اقتصاد و حوزه‌های وسیعی از فرهنگ، مانند اعتقادات مذهبی و فن‌آوری محدود است و گروهی دیگر آن را از این هم محدودتر کرده و به مجموعه‌یی ناهمگون از نهادهای اجتماعی و محلی، آداب و رسوم و نگرش‌ها منحصر کرده‌اند. منابع تاریخ اجتماعی بسیار متنوع و گوناگون است و مطالب متنوعی هم‌چون گزارش‌های رسمی، اسناد حقوقی، روزنامه‌ها، کتاب‌چه‌ها، موضوع‌های هنری، پوسترها، آثار ادبی و کالاهای دست‌ساز بشر را در برمی‌گیرد. عصری با تاریخ اجتماعی عصر چهارشنبه مورخ ۵ آذر ماه ۱۳۹۹ ساعت ۱۸ با مجری گری سحر شریفی برگزار ‌شد.
با خوش آمدگویی منصور میرحسینی به عنوان آغازگر برنامه، سخن‌رانی علی ایرانمنش در مورد چگونگی اجتماعی شدن انسان و سید رضا میرحسینی در مورد لزوم ارزش علوم انسانی و معرفی چند کتاب از طرف سحر شریفی به عنوان مجری برگزار شد.
عکس: آرزو فرح بخش