رامش شوکلا یکی از برجسته‌ترین عکاسان در امارات عربی متحده است. او برخی از لحظات تاریخی این کشور را ثبت کرده است و به‌ نوعی عکاس دربار امارات به‌ شمار می‌رود. شوکلای ۸۳ ساله ۵ دهه تحول دبی را روی نگاتیو حک کرده است.

در دُبی عکس‌های رامش را می‌توان همه‌جا دید، از درودیوار مترو تا موزه‌ی اتحاد. مشهورترین عکس‌های او امضای پیمان تشکیل این کشور را نشان می‌دهد.
شوکلا لحظه‌ی معروف امضای پیمان اتحاد امارات را این طور به یاد می‌آورد:‌ «شیخ زاید پشت میز بود و می‌خواست پیمان را امضا کند که من دیدمش و سریع دوربین را در آوردم. خیلی خوش‌حال بودم. بعد از همه‌ی شیوخ امارات پشت سر هم عکس گرفتم و دستم می‌لرزید. بعد شیخ زاید نگاهش به من افتاد. یعنی بعد از سخنرانی نگاهی به من انداخت و لبخندی زد.»
او در سال ۱۹۶۵ به امارات رسید. آن موقع داروندارش ۵۵ روپیه پول بود و دوربین رولی‌کوردِ هدیه‌ی پدرش. رامش، دست خالی از بمبی راه افتاد و دل به دریا زد تا برای خودش کسی بشود و بعد هم همسر و پسرش نیل دنبالش آمدند.
تارو، همسر رامش متخصص ظهور و ثبوت عکس بود و او در کارگاه خانگی‌شان عکس‌ها را چاپ می‌کرد.
نیل،‌ پسر او می‌گوید: «آن موقع‌ها خانه‌ی ما یک اتاق بیش‌تر نداشت، که حال و تاریک‌خانه و آشپزخانه‌ی ما، همه در همان بود. ما دو دست ظرف داشتیم. در یکی‌ مایع ظهور و ثبوت عکس می‌ریختیم و در آن یکی خوراک می‌خوردیم. اگر ظرفی بوی ماده‌ی شیمیایی می‌داد می‌فهمیدیم که مال خوراک نیست.»
رامش هرگز عکس‌های سلطنتی را برای پول نفروخت. او همیشه می‌خواست میراث و تاریخ ملت امارات را حفظ کند. کاری که هنوز هم به آن ادامه می‌دهد.