گفتوگو با سپیده میرحسینی در جشنوارۀ سحر منچستر
این جشنواره فرصتی داد تا فیلمم را با مخاطبانی از یک کشور دیگر در آنسوی دنیا به اشتراک بگذارم
گفتوگو و ترجمه شده توسط ماندانا انصاری
دومین جشنوارۀ بین المللی سحر منچستر انگلستان با سپیده میرحسینی؛ فیلمساز با استعداد، خلاق و برگزیدۀ این جشنواره در بخشهای: بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین تدوین و بهترین گریم، به بهانۀ حضور فیلمش در بخش short film corner جشنوارۀ کن فرانسه، گفتوگویی دوستانه انجام داده است که در ادامه میخوانید.
سلام و ممنون که در این گفتوگو شرکت کردید. لطفاً خودتان را معرفی کنید.
من سپیده میرحسینی کارگردان فیلم "زمستان است" هستم.
فیلم "زمستان است" چندمین فیلم شماست؟
اولین فیلم.
در فیلم به عقدۀ ادیپ و الکترا پرداختید، لطفاً بگویید چرا این فیلمنامه را برای کار انتخاب کردید؟
باید بگویم که بیش از هر چیز کلیت فیلمنامه و غنای تصویری آن من را به ساخت آن علاقهمند ساخت، این فیلمنامه من را به یاد اوفلیای فیلم "هزار توی پن" انداخت که بهعنوان یک مکانیسم دفاع روانی، جهانی خیالی و سورآل خلق کرد. با خودم فکر کردم که خشونت در متن زندگی انسان و در جریان خلق خانوادۀ کلاسیک پدرسالارانه وجود دارد و چنانکه نظریۀ ادیپ فروید میگوید جهان سمبولیک ما را از پایۀ شکل میدهد.
این فیلمنامه مستقیماً یک پدر مهیب معرفی نمیکند اما نشان میدهد که منشا خشونت در داخل خانواده است و دقیقاً از همینجا شکل میگیرد.
در یک کلام، این فیلمنامۀ کوتاه نگاهی عمیقتر به زیست جهان یک کودک میاندازد و نسبت خشونت و امر سمبولیک را بهتر نشان میدهد.
چگونه این سبک هنری را برای کارگردانی فیلم در نظر گرفتید؟
همیشه دوست داشتم حرفم را بزنم بی آنکه حرفی گفته باشم. در مورد ساخت فیلم هم باورم اینطور است. زمانی که میخواهم فیلمی را بسازم ساختاری را برایش تعریف میکنم که بنیان خودش را داشته باشد. در مورد این فیلم بنیان آن را سکوت انتخاب کردم، بنابراین با خواندن فیلمنامه و تصویرسازیهای ابتدایی که در ذهنم شکل میگرفت تصمیم به فضا سازی و ساخت این فضا گرفتم. در واقع این فیلمنامه توان و نیروی موضوعی را که من نیاز داشتم را به عمل در خود داشت.
از حضور و نمایش فیلم خود در جشنوارۀ سحر چه احساسی داشتید؟
خوشحالم که این جشنواره فرصتی داد تا فیلمم را با مخاطبانی از یک کشور دیگر در آنسوی دنیا به اشتراک بگذارم و درهای جهان فیلمم را به روی آنها باز کنم.
با سپاس و تشکر از وقتی که به این گفتوگو اختصاص دادید.